Het is inderdaad weer even geleden dat onze geelzwarte leeuwen om het echie de arena's betraden, tussentijds nog wel even vriendschappelijk afgedroogd in de bakermat van de H.H. Smakman te weten Lisse. Nu dus thuis een verzameling dertigers op bezoek, merendeels ex-zondag, EDO is de naam. Als voorafje dat dekselse tweede, nu werd Volendam weer aan de zegekar gebonden en inmiddels vierde, bravo! En gewoon op gras hoor, maakt ze niets uit.

Eén dus op verzoek op veld drie en dat is nog een verrekte end lopen. Veel inzet, weinig kansen voor beide doelen, maar eentje werd er voor rust benut door Mitch Troost met een fraaie kopbal uit  een door Muus onberispelijk genomen hoekschop. Daarbij bleef het, althans tot de rust. De tweede helft bracht een wat beter EDO met kansen, waarvan helaas één benut werd, 1-1 en in die stand kwam geen verandering meer. 

A.s. zaterdag O.S.V. thuis, mag ik en velen met mij op drie puntjes rekenen? Bij voorbaat dank. En het was fijn om weer onder de vrienden te zijn.

Van Driest