Jawel, we hebben het over de 24e maart en in ene dacht ik, verdomme d'r mot weer eens een stukkie komme, en zodoende. Nu even niet over winst en verlies, uitgerekend op een feestdag verlies heren 1 en 2, je moet maar durven. Wij begaven ons niettemin naar het feestgedruis. Weliswaar nog slechts een zacht gemurmel bij aankomst per rolstoel en bestuurd door de me zeer toegedane heer Jan van de Vlugt, mede Fort-bewoner. Hartelijk ontvangst door vrienden en bekenden, zo ook mevrouw de voorzitster. Vriend Willem verzorgde de rondleiding en het zag er allemaal gelikt uit. Vroeg me wel af waar alle gewonnen prijzen zijn gebleven na de verdwijning van de door mij zo liefdevol geknutselde kast. 

E.e.a. kreeg nog een officieel sausje door de aanwezigheid van zowel stads- als bondsofficials. Ik werd de kring van gewichtigen vanzelfsprekend ook ingereden en voelde me als een vis in het water. Kan echter verzekeren dat het weerzien met good old Ben van Dijk en zijn Sophie mij minstens zoveel deed! Fijne vent en ook altijd bereid, mede door zijn veelzijdige vakkennis, bij DVVA op karwei te gaan en het loopt beslist in de duizenden wat dat heeft uitgespaard, hulde. En toen wat het mijn tijd om huiswaarts te keren. mede door de intocht zijnde troepen verliezers, niet door hen verstoord vrolijk en wel huiswaarts, blij met mijn kluppie en al diegenen die me na aan het hart liggen en daar maakt Francoise, die zich weer over mijn kladje ontfermt, deel vanuit.

FIjne Paasdagen!

Van Driest.