Hoe het precies tot stand gekomen is, blijft tot op zekere hoogte een raadsel. Maar afgelopen dinsdagavond speelde ons vriendenteam van DVVA 11 een oefenwedstrijd op sportcomplex De Toekomst tegen een combinatie van eerste- en tweede-elftalspelers van de Ajax-amateurs. DVVA 11 speelt reserve vierde klasse; Ajax wil komend seizoen, zo zei een van de spelers onlangs nog in een interview, ‘bovenaan meedoen in de hoofdklasse’. 

(Benieuwd hoe Ajax deze wedstrijd heeft beleefd? Lees hun verslag hier!)

Je zou het een combinatie van miscommunicatie, blufpoker en stom toeval kunnen noemen. Enkele dagen eerder was een van onze spelers benaderd door een kennis bij Ajax. Het eerste van de amateurtak zocht op korte termijn nog een tegenstander voor een oefenwedstrijd. Was daar misschien interesse voor? Een kort antwoord volstond om het affiche rond te krijgen: Ja, wij zijn beschikbaar. Zeg maar hoe laat je wil aftrappen.

Ajax moet in de veronderstelling zijn geweest dat ze het eerste van DVVA hadden gevraagd, want zo stond de wedstrijd aangekondigd op het grote LCD-scherm in het kleedkamergebouw. Maar op dat moment was er al geen andere uitweg meer dan de schijn ophouden en er aan de voet van de Arena het beste van te maken. Dus we liepen de buitengewoon luxe, naar Sjaak Swart vernoemde kleedkamer binnen, kleedden ons om, grapten wat, vulden de bidons, deden een rommelige warming-up en daarna was het flink aanpoten in een wedstrijd die helemaal niet had moeten plaatsvinden.

Het duurde maar liefst drie minuten voordat het middels een machtig afstandsschot 1-0 werd voor de thuisclub. Meerdere Ajax-spelers zagen eruit alsof hun voetballichamen middels genetische manipulatie waren geperfectioneerd. Ze wisselden om de haverklap van positie en riepen dingen tegen elkaar als ‘opendraaien!’ en ‘inspelen!’. Ze hadden naar schatting ongeveer 94 procent balbezit.

Na 45 minuten stond het 6-0. Onderweg naar het veld voor de tweede helft vroeg een van de grensrechters: willen jullie nog?

Al snel na rust werd duidelijk dat de Ajacieden de opdracht hadden gekregen niet meer van afstand te schieten, wat de DVVA 11’ers weliswaar wat meer zelfvertrouwen gaf (want minder doelpunten tegen), maar het degradeerde ze tegelijkertijd tot niet veel meer dan hulpmiddelen bij een trainingsoefening. Ook voor het handjevol toeschouwers ging de amusementswaarde omlaag nu er niet langer elke paar minuten een bal in de kruising gekruld werd door een godenzoon.

Via uitgespeelde aanvallen maakte Ajax er toch nog drie, waardoor de eindstand op 9-0 bepaald werd. DVVA 11 schoot in totaal twee keer op doel, en eentje ging er bijna in.