Wedstrijd: DVVA 13 (het 14e) – De Meer 10, uitslag: 1 – 0 (0-0)

Toen de geelzwarte brigade van Jan Doggen op 26 september teleurgesteld van het veld liep waren er alle voortekenen voor wederom een bescheiden rol in de anonimiteit van de zaterdag vijfde klasse. Een 1-3 nederlaag tegen WV HEDW, geploeter in de marge en onderling gemopper deden vermoeden dat ook dit jaar de punten weer voornamelijk in de kantine gescoord moesten gaan worden. Negen overwinningen later hangt de vlag er beduidend beter bij.

Wat wil, de vlag hangt in top. DVVA 13 (het 14^e) mag zich de trotse Herbstmeister van de reserve 5^e klasse 10 noemen en ook niet onbelangrijk koploper van de DVVA league. Het begin was nog wat aarzelend met een hangen en wurgen overwinning bij de laagvliegers van Zeeburgia, maar de overwinning die volgde op het tot dan toe ongenaakbare Swift vormde de opmaat voor een prachtige eerste seizoenshelft.

Die seizoenshelft diende op 19 december bekroond te worden met het Herbstmeisterschap. De voortekenen waren ongunstig. De hoge heren in Zeist besloten op maandag alsnog een inhaalwedstrijd in te lassen hetgeen niet door iedereen geanticipeerd bleek. Zo was aanvoerder Jan Doggen inmiddels aan het scouten geslagen aan de West-Afrikaanse kust en moest ook het duo-sloopbedrijf Thom en Joeri BV verstek laten gaan en dus moest er gepuzzeld worden door het technisch hart. De gunfactor van het 14^e is echter hoog en dus stroomden de aanmeldingen voor een mogelijk plekje op de platte kar aan het eind van het seizoen gestaag binnen. Coach Jelle Bosch en interim-aanvoerder Tim Cardol konden derhalve een meer dan vijfde klasse-waardige ploeg op de been brengen.

Ook De Meer 10 dat in de weken ervoor tegen een aantal zeperds was aangelopen, was er in geslaagd een volwaardig elftal te formeren. In combinatie met een voetbalveld waarop een beetje Mudmasters Run waarschijnlijk zou worden afgelast, waren alle ingrediënten aanwezig voor een prachtig slotakkoord van het geelzwarte seizoen.

DVVA begon aarzelend aan de eerste helft en moest al snel achteruit. De defensie onder aanvoering van Geert-Jan Bron hield zich echter prima en bezijden een handvol corners en een afstandschot dat katachtig door Thijs Beumer uit de hoek werd getikt, werd de wedstrijd prima gecontroleerd. Spelend vanuit een 4-3-3 formatie met Peter Swart als loper op het middenveld probeerde DVVA vervolgens langzaam maar zeker grip op de wedstrijd én voornamelijk op het veld te krijgen. Dat was een moeizaam verhaal. Ballen glipten van voeten, spelers gingen her en der pardoes onderuit en de spaarzaam toegestroomde bezoekers werden allesbehalve verwend. Uiteindelijk viel er aan geelzwarte zijde één grote kans te noteren. Tim Cardol kreeg uit de kluts een voorzet voor zijn voeten en wist deze na moeizaam beheersen op de paal te prikken. 0-0 was de stand na 45 minuten en zuchtend en steunen zochten beide elftallen de thee op.

Na rust was het spelbeeld niet heel anders. De Meer gooide de bal zo veel mogelijk hoog in de zestien en DVVA 13 (het 14^e) probeerde zich onder de druk uit te voetballen. De manier waarop het geelzwarte legioen uiteindelijk op voorsprong kwam was exemplarisch voor de wedstrijd. Na gerommel in de verdediging van De Meer kwam de bal uiteindelijk terecht op de borst van Peter Swart die controleerde en er vervolgens op goed geluk een omhaal uitperste. Tergend langzaam ging de bal vervolgens met een grote boog richting goal om vervolgens onder de lat en net boven de grabbelende goalie in de goal te verdwijnen. 1-0, DVVA had de zo begeerde overwinning voor het grijpen.

Vertrouwend op een solide defensie werd vervolgens door gelegenheidscoaches Teun en Jacob besloten om de wedstrijd op slot te gooien. Tim Cardol werd een linie naar achteren gehaald en voorin mochten Mathijs van Eeuwen en Ruben Cardol proberen nog enig succes te maken van de veelal gehanteerde lange bal.

Met een schmierende en tierende Michael Kühlmann op de back, een onvermoeibaar coachende Geert-Jan Bron en een zelfverzekerde sluitpost werd De Meer vervolgens te kennen gegeven dat er niets te halen viel. Hachelijk werd het nog wel. Het was te danken aan Thijs Beumer, die zich enkele malen met gevaar voor eigen leven voor spits en bal wierp, dat na negentig minuten en een beetje bij een 1-0 stand door de hier en daar weifelende, maar faire leidsman werd afgefloten. DVVA 13 (het 14^e) kon aan het bier in de wetenschap dat het zeker een maand koploper is. Dat tegenstrever Swift onderuit ging bij WV HEDW was daarbij een extra kers op de taart. 2015 is zo goed als ten einde, maar niet voor dat DVVA 13 (het 14^e) op 27 december nog het Door Vriendschap Verenigd Toernooi organiseert. Komt allen!