Zal ik wel of zal ik niet, rotweer! Nou, vooruit met de geit en als metgezel Muus Visser meegekregen als wegwijzer. Met een omweg van zo'n 15 km, toch nog ruim op tijd voor een ontmoeting met vriend Walter Walraven, clubicoon aldaar. Na uiterst plezierige ontvangst naar de tribune, jawel en in gezelschap van vriend Willem.
Kleine schare supporters. pa Job, Arthur, Mark en ook Stefan kwam een 0-3 bij Monnickendam melden. Bij ontstentenis van Jeroen zorgde Sjaak voor de zegepraal. Het zag er ondanks het inmiddels droog zijn somber uit, zonder Guus, de spitsen Arjan, Mark en Sjoerd voor nul aan de kant. Maar wel weer met Daan Bijlard, die een prima partij speelde, hulde. Maar het viel mee, het werd een leuke, gelijk opgaande strijd die pas in de 30e minuut een 1-0 stand opleverde. Met name Muus nam daar geen genoegen mee, en dat resulteert in een fraaie gelijkmaker. Na rust oogde DVVA wat sterker en dat leverde in de 70e minuut zelfs een voorsprong op: meesterlijk genomen vrije trap Job, die door Ossenkoppele bekwaam werd ingekopt. Nauwelijks bekomen, was het alweer raak: Timon Hazewinkel, onder vaders toeziend oog, een knal in de hoek, doelman stopte 'm wel maar terugspringende bal prooi van onze ' thuistuinder' , 1-3! Zou het genoeg zijn, vroegen we ons bezorgd af en jawel hoor, ZOB verwoed alles of niets na nog bijna 1-4! Werd het 5 minuten voor tijd 2-3 dus bilenknijpen. Het was nog een paar keer hachelijk, maar Daan bleek andermaal de perfecte sluitpost. Na nog 5 extra minuten die een eeuwigheid duurden kwam dan eindelijk het verlossende signaal van de prima fluitende heer Akala, tevens met dank aan invaller-grens Kees Schakel. Fijne partij. Blij dat ik erbij was!

Van Driest