Dat het niet haalde bij het BOL-se mirakel. Helaas het sprookje is uit, een mooie droom ging voorbij....maar niet voor iedereen!! Het roemruchte zevende, waarin nog altijd wat fenomenen rondlopen uit de tijd van mijn zo'n 20 jarig coach- en leiderschap, Geert-Jan, Mark, Steven, Whalid, liet ons nog even in spanning, rust 1-2!! Maar middels een 3-3 eindstand dan toch kampioen en was het hossen geblazen en ik mocht ze even toespreken. Arthur diep bewogen, eerste kampioenschap in 20 jaar! Tot laat in de avond genieten geblazen ook voor "Twee" veroordeeld tot nacompetitie maar nog wel lekker even van Ajax gewonnen, oh zo! Ben een tikkie bijgelovig en nadat ik mijn steunkous aan het verkeerde been had zitten, de visboer gesloten, al mijn koppen en mokken op één na met de noorderzon vertrokken en die ene zo lek als een mandje, waterballet op broek en tafel, begon mij de vage angst te bekruipen dat het met "Een" wel eens verkeerd zou kunnen aflopen en even later wist ik het zeker: grote consternatie over een afwezig snoertje, dat pas na de wedstrijd werd teruggevonden, maar toen stond het inmiddels 0-2 voor de bezoekers die daar niks mee opschoten: WV HEDW kampioen door een 1-0 overwinning op AFC, gefeliciteerd en de geelzwarte verliezers, gadegeslagen door een voor DVVA begrippen enorme menigte, mogen middels de nacompetitie proberen de eerste klasse te bereiken. Sjoerd had daar kennelijk geen trek in: liet zich in de laatste minuut met vlammend rood van het veld sturen en dat nog wel onder toeziend oog van paps en mams, hoe durf je! U hoort er ongetwijfeld meer van.
Van Driest