Na de zeperd tegen ZOB was het aan de mannen van Jeroen Smakman om de rug te rechten op het – door de mist net een tikkie meer – idyllische Marken. Met een bezoek aan het boomhuis van de familie Visser in het vooruitzicht reisde de selectie vol vertrouwen af naar het voormalig eiland. Naast het veld had zich ook vandaag weer een rijke schare fans uit Amsterdam verzameld. Zij vernamen via de stadionspeaker dat, bij afwezigheid van Jesper Davidse, Vincent van Vliet geposteerd was op zijn vertrouwde plek op het middenveld en aanvoerder Job Verhoeve terugkeerde in de basiself. Bovendien had Roy van de Zilver zijn plekje linksachterin weer terug door een blessure van Thomas Ossenkoppele. Zo trok de geelzwarte brigade in een vertrouwde formatie ten strijde. Bij een overwinning zouden de geelzwarten aansluiting houden bij de top van de competitie.
Met herinneringen aan spectaculaire krachtmetingen in voorgaande seizoenen gaf supporter Oscar Verhoeve voorafgaand aan de wedstrijd desgevraagd commentaar: “Ik weet niet wat ik er van moet verwachten, maar het zijn altijd spectaculaire wedstrijden hier.”
De eerste twintig minuten van het duel werden deze woorden kracht bijgezet door een reeks opvallende gebeurtenissen. De eerste was de 1-0 voor DVVA na 44 seconden. Met zijn rug naar de goal en een man in zijn nek werd spits Koen van Haaren over de grond gevonden in de zestien meter, één listige beweging en een geplaatst schot met links later stond Marken tegen een achterstand aan te kijken. Niet alleen een heerlijk begin van de wedstrijd, maar ook een opluchting voor de doelpuntenmaker, die zijn eerste velddoelpunt voor DVVA in een competitiewedstrijd scoorde, na in voorgaande duels al wel twee penalty's benut te hebben.
Helaas zorgde een moment van onachtzaamheid vijf minuten na de openingstreffer er voor dat Marken langszij kon komen. De bal rolde ogenschijnlijk over de achterlijn, maar er werd niet gevlagd of gefloten, de verdedigers stopten wel met verdedigen, maar de aanvallers niet met aanvallen. Het gevolg was dat Sebastiaan Peereboom uit een voorzet eenvoudig ervoor kon zorgen dat Marken langszij kwam.
DVVA pakte onder de geestdriftig coachende Smakman furieus door en had het beste van het spel. Dit enthousiasme eiste echter ook zijn slachtoffers. Na een Markense wissel – De Groot uit, Zeeman in – moest ook Sebastiaan Goderie noodgedwongen het veld verlaten. Na een slechte aanname en noodzakelijke herstelwerkzaamheden schoot het er in, na 17 minuten kon Jeroen van Uden zijn debuut in de hoofdmacht van DVVA laten optekenen.
Een opgelegde kans voor Timon Hazewinkel en een koddig gemiste kopkans voor Job Arntz (“Koppen is een specialiteit”, Jan Hazewinkel “ik zeg al jaren dat ze moeten gaan voetballen zonder koppen”, een bezorgde moeder) zorgden nog voor enige oplevinge bij de menigte langs de kant. Zo gingen beide ploegen rusten met een 1-1 stand.
De tweede helft was er een van frustraties. Slechts twee minuten na rust rolde de bal na een fraaie Amsterdamse aanval tergend langzaam langs de linkerpaal na een inzet van Max Hazewinkel. Het missen van een opgelegde kans door opnieuw Job Arntz en een aantal onzorgvuldig uitgespeelde aanvallen zorgden ervoor dat onderlinge verwijten niet uit de lucht waren. Een tirade van doelman Waleson kon langs de kant echter niet op goedkeuring rekenen. Verhoeve: “Daan, niet doen!” Scholten: “Kom op jongens, met zijn allen! Met zijn allen!”
De coaching van Smakman sorteerde de tweede helft ook minder effect. Een kaats van middenvelder Muus Visser terug op doelman Waleson werd nog afgedaan met “Goed! Blijf voetballen!”, de daaropvolgende kaats van Van Vliet met “Goed, bal laten gaan”. Nog twee keer heen en weer tussen keeper en verdediging leverde onvermijdelijke druk op van de Markense voorhoede, waardoor Waleson gedwongen werd tot een lange bal. Hierop vingen alleen de rechtsback en de reservespelers het “OK, prima” van de coach op, die zich reeds in de beweging richting de dugout had gebracht.
Het uitblijven van de 1-2 zorgde er tevens voor dat Marken wat uit zijn schulp kroop. Jeffrey Veerman was de gevaarlijkste man en het was niet verrassend dat juist hij een keer door de verdediging heen brak. Een-op-een met doelman Waleson legde hij breed op meegelopen spits Peter “Bakkie” Bakker, maar had buiten Van Uden gerekend. De debutant wist op heldhaftige wijze de bal de zestien uit te werken, wat hem een open doekje van het meegereisde publiek opleverde. De hoop op een overwinning was nog in leven.
Na aanhoudende druk zonder echt gevaar, leek DVVA toch de volle buit te gaan pakken. Nadat de Markense doelman knullig onder een corner heen dook mocht DVVA een volgende nemen. De keeper deed hetzelfde, maar nu met fatale afloop. Verhoeve had zich goed gepositioneerd en beroerde de bal, die pardoes in het zijnet plofte. Een golf van opluchting ging door het Amstedamse publiek, zou er dan toch gewonnen worden?
Het mocht niet zo zijn. Niet lang na de 2-1 stond DVVA het toe dat Marken weer langszij kwam. Een knullige overtreding linksachterin leverde Marken een vrije schop op, deze kwam strak voor het doel en werd net zo strak tegen de touwen gekopt. Deze klap zou DVVA niet meer te boven komen en teleurstelling voerde na het laatste fluitsignaal de boventoon.
Na nieuws van spectaculaire overwinningen van HBOK en ZOB waren Oscar Verhoeve en Jan Hazewinkel waren het er na de wedstrijd over eens: “Het kampioenschap kunnen we nu wel vergeten”. De achterstand op de koplopers bedraagt zes punten met nog 19 wedstrijden te gaan, dus uw verslaggever van dienst denkt dat er nog wel wat te halen valt voor Smakman en zijn mannen.
Onder het genot van een biertje en een huisgemaakte erwtensoep in het karakteristieke boomhuis van de familie Visser is de blik ongetwijfeld weer vooruit gegaan en gaan de geelzwarte strijders ook volgende wedstrijd weer vol voor de winst!
Deze wedstrijd vindt na een weekje broodnodige rust plaats op 29 oktober. Dan is het erop of eronder in eigen huis tegen de heren van EVC. Support is zeer welkom en zal naar verwachting worden beloond op een geelzwart hoogstandje, komt allen!